عیدی پیشاپیش
دوشنبه, ۱۱ خرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۳۸ ب.ظ
توی وبلاگهای مختلف خوندم... از آدم های مختلف هم شنیدم
که باید برای نمازهای قضا کاری کرد...(یعنی اینکه دغدغه خیلیاس)
هیچ کس نمی تونه ادعا کنه که نماز قضا نداره (از آدم های معمولی؛ عین خودمون. نه اولیای الهی)
یه فکری به ذهنم رسیده
گفتم اینجا هم بگم. شاید به درد کسی بخوره.
یه کار خیلی خیلی ساده
یه دفتر کنار بذاریم. یا حتی تو تقویممون علامت بذاریم.
برای اینکه قاطی نکنیم هفته ای یه نوع نماز بخونیم... از صبح شروع کنیم بهتره. یعنی هفته اول نماز صبح؛ روزی یه نماز.
هفته بعدش ظهر... بعدتر عصر و به همین ترتیب.
این طوری بدون اینکه فشار خاصی تحمل کنیم نمازهای قضامون ادا میشه.
گاهی این حس میاد سراغ آدم که؛ این قنوت مال بچگیام بوده... چقدر پاک بودم...
کاش همون موقع این دعا رو میکردم... این نماز رو میخوندم....
خیلی حس قشنگیه. حس خسران
که باید برای نمازهای قضا کاری کرد...(یعنی اینکه دغدغه خیلیاس)
هیچ کس نمی تونه ادعا کنه که نماز قضا نداره (از آدم های معمولی؛ عین خودمون. نه اولیای الهی)
یه فکری به ذهنم رسیده
گفتم اینجا هم بگم. شاید به درد کسی بخوره.
یه کار خیلی خیلی ساده
یه دفتر کنار بذاریم. یا حتی تو تقویممون علامت بذاریم.
برای اینکه قاطی نکنیم هفته ای یه نوع نماز بخونیم... از صبح شروع کنیم بهتره. یعنی هفته اول نماز صبح؛ روزی یه نماز.
هفته بعدش ظهر... بعدتر عصر و به همین ترتیب.
این طوری بدون اینکه فشار خاصی تحمل کنیم نمازهای قضامون ادا میشه.
گاهی این حس میاد سراغ آدم که؛ این قنوت مال بچگیام بوده... چقدر پاک بودم...
کاش همون موقع این دعا رو میکردم... این نماز رو میخوندم....
خیلی حس قشنگیه. حس خسران
۹۴/۰۳/۱۱