موقعیت

بهم گفت

من شوهرم رو بیشتر از بچه های آینده ام دوست دارم.

بهش گفتم

منم شوهرم رو خیلی خیلی زیاد دوست دارم که تو رابطه اش با بچه هاش دخالت نمیکنم و اجازه میدم خودش این رابطه رو مدیریت کنه.

سه چهار سال بعد:

فک کنم بچه از دست شوهرش افتاد یا سرش خورد به جایی.

به جای آروم کردن بچه و کنترل اوضاع

فقط داشت سر شوهرش دااااااد میکشید که

چیکارش کردی😐

آدما وقتی تو موقعیت دیگران نیستن راحت نظر میدن...

پ ن. چه خوبه که میتونم با گوشی آپ کنم.

اگه میدونستم زودتر میومدم.