دینداری

دلنوشته های من! - دینداریبه این نیست که شبها نماز شب بخونیم.

به این نیست که توی خونه روضه بگیریم.

به این نیست که چادر بپوشیم.

به این نیست که توی روضه ها رود رود گریه کنیم.

اینها هم هست. اما کسی که این افعال رو انجام میده نمیشه تضمینی بگی رسیده به مقصد.

کما اینکه راحت بدی یه نفر(خانم ن.و.ر.ی بنده خدا ) رو به عنوان شکایت به همسرش بگه که این مصداق غیبته وقتی میتونه خیلی راحت با خود شخص در میون بذاره.

یا اینکه به راحتی گوش واسته...

تهمت بزنه و ...

به خدا اینها گنااااااااااهه. کی میخوایم بفهمیم؟ حالا هی مراسم جزء خوانی بذاریم توی خونه مون.

روح دین رو نفهمیدیم دیگه.

اینها گناهانی هم هست که مستقیما توی قرآن اومده...

و لا یغتب بعضکم بعضا

و لا تجسسوا

حالا شما تهمت بزن. بی ادبی بکن روت رو اون طرف بکن بعد روز سیزده رجب، زبون روزه؛ چادر نمازت رو بزن زیر بغلت بپر تو مسجد.

بس که حرص داشتم میخوردم آسیه گفت یادت نیست حضرت علی در جوابت گفتن اینا یه مشت اراذل و اوباشن؟؟؟

خوبه این حافظه هوشمند خواهری همراهمه ها.

جان من

دلنوشته های من! - جان منجان من

بیا و بزرگی کن دست از سر ما بردار. ترحمت حالم را به هم می ریزد.

حرف های عارفانه ات بدتر تر.

جان من

بیا و در لحظاتی که پیش همیم ساکت باش. هی از این شاخه به آن شاخه نپر. هی حرف نزن. هی ...

باور کن این نگاه از بالا به پائینت دیوانه ام میکند.

تو خوبی! خیلی خوبی. اما همه حرفها را نباید به همه زد! عاقا جان من توی وادی شما نیستم. یک کلام.

تازه گوشت را که جلو بیاوری خواهم گفتت که به لحاظ سیا**سی هم مثل هم نمی اندیشیم. پس بیا و رهایم کن! میشود عایااااااااااااااااااااا ؟