راضیه
در راستای سرنوشت ها می رسیم به یه دختری به نام راضیه.
سه چهار ماهه که باهاش آشنا شدم.
راضیه وبم رو نمی خونه برای همین رمزی ننوشتمش.
روزهای اول آشنائیمون به نظرم یه مقداری رفتارهاش نابهنجار بود(البته تا همین دو سه هفته پیش همین حس رو داشتم). خوب بالتبع مربی مون هم کمی نیشگون روحی* بهش میگرفت بلکه کم کم راه بیفته.
اما راضیه اعتماد بنفس لازم رو نداشت. چون همیشه آخر کلاس وقتی همه رفته بودن کارش رو در میاورد و مربی اشکالاتش رو برطرف می کرد.
طوریکه کم کم احساس کردیم اون واقعا عضو علی البدل کلاسه. وقتی نمی اومدش من یکی اعصاب آروم تری داشتم!
اما یه روزمربی به همه مون گفت چه دوستائی هستین شماها؟ از دوستتون خبر ندارین که چرا نیومده!
البته فاصله هامون هم زیاده سر کلاس. و شاید این دوری مکانی بتونه بخشی از بعد روحی مون رو توجیه کنه.
تـــــــا اینکه یه روز مربی از سر درد دل به ماها در خفا گفت که راضیه مادرش رو جدیدا از دست داده.
و الان هم به اصرار خاله اش داره میاد کلاس.
یه دفعه انگار همه اون حس های "ناخوبی" که بهش داشتم تبدیل شد به یه حس دیگه. نمیشه گفت ترحم. اما خوب یه مقداری بهش حق دادم.
نه اینکه الان باهاش ارتباط گرفته باشم. در همین حد که دیگه سوهان روحم نیست.
دیروز با خاله اش اومده بود کلاس. تا مربی براشون یه کاری انجام بده.
من خیلی زود فهمیدم که این خانم محجبه خاله اشه.
اما بچه ها سر میز مدام داشتن میگفتن مامان راضیه رو...
حس کردم الانه که بهش بگن راضیه اصلا شبیه مامانت نیستی. یعنی میگفتن...
گفتم :بچه ها این خاله ی راضیه اس.
خب برای این کار مهم حتما باید راضیه با مامانش میومد. و مطمئنا حالا همه ازش می پرسیدن پس چرا ...
برای همین در حد یه جمله یه آگاهی بهشون دادم.
راضیه داره ازدواج میکنه . امیدوارم ازدواجش از اون ازدواج های زورزورکی و هول هولکی نباشه.
من براش آرزوی خوشبختی میکنم. لطفا شما هم :)))))
اما مثل همیشه به این نتیجه رسیدم که خیلی وقت هانگاه یا کلماتخنجری افراد میتونه ناشی از یه زخم باشه یه زخمی که میتونه خیلی کهنه باشه و یا حتی خیلی تازه.
و دوباره مثل همیشه به این رفتارِسکوت و نگاه با دیده اغماضایمان آوردم.
همون روش دکتر فرهنگ. تغافل.
انگار که نمی بینی فلانی شمشیر دستش گرفته که روحت رو داغون کنه. نبینش تا داغون نشی. حرص نخوری.
شاید یه جائیناخواستهتو سوهان روح کسی بشی. بالاخره زندگی بالا و پائین زیاد داره.
*نیشگون روحی: عبارتست از کلمات سنگین یک مربی به یک متربی : ))))) در جهت به کار انداختن موتور فعالیت شخص...